Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Η νεράιδα και ο δράκος

..... Ήταν κάποτε ένας δράκος. Ποτέ δεν είχε τη συντροφιά κάποιου και περιπλανιόταν... σε βουνά και σε σπηλιές. Άλλωστε τι άλλο να έκανε από το να πετά από το ένα βουνό στο άλλο πότε να συλλογίζεται για την ύπαρξή του και πότε να σκίζει τα βράχια με τα νύχια του και να φυσά φλόγες.

Μια μέρα λοιπόν μια νεράιδα ήρθε και κάθησε στη μύτη του... Ο δράκος ξαφνιάστηκε. Την κοίταξε στα μάτια και την ρώτησε - Δε φοβάσαι μήπως σε φάω; - Όχι.. είμαι πολύ μικρούλα για να χορτάσεις - Δε φοβάσαι μήπως σε φυλακίσω για πάντα; - Όχι...όποτε θέλω εξαφανίζομαι. - Δε φοβάσαι μήπως σε αγαπήσω; Η νεράιδα σάστισε, δεν περίμενε αυτή την ερώτηση...όμως του απάντησε - Όχι...όλοι θέλουν κάποτε να αγαπήσουν και να αγαπηθούν.

Ο δράκος ένιωσε έντονα την επιθυμία να την αγκαλιάσει... όμως τα νύχια του κάρφωσαν τη μικρή νεράιδα... Θέλησε να τη φιλήσει...η καυτή ανάσα του έκαψε τα φτερά της. Ο δράκος δάκρυσε...όμως τα δάκρυά του την έπνιγαν. Η μικρή νεράιδα πέθαινε στην αγκαλιά του.. ...του ψιθύριζε απλά το μυστικό... ...δε φτάνει να θέλεις να αγαπήσεις... ....ΠΡΕΠΕΙ ΚΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ...

Αυτό το καταπληκτικό παραμύθι το διάβασα πρόσφτα και μου άρεσε τόσο, που ήθελα να το αναρτήσω...

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Γυναικεία Διαίσθηση

Αυτό που κάνει τις γυναίκες να διαφέρουν απο τους άντρες, είναι αναμφισβήτητα η διαίσθηση - που μόνο οι γυναίκες διαθέτουν. Είναι το μοναδικό εκείνο χάρισμα που κάνει τη γυναίκα να αντιλαμβάνεται, όλα αυτά που γίνονται και δε λέγονται, όλα αυτά που πρόκειται στο μέλλον να συμβούν. Είναι αυτό, που οι άντρες φοβούνται πολύ περισσότερο απο οτιδήποτε άλλο στις γυναίκες. Γιατί?? Γιατί η διαίσθηση πάντα βγαίνει αληθινή.....

Όπως σε κάθε γυναίκα λοιπόν, έτσι και σε εμένα η διαίσθηση, ήταν κάτι που όχι μόνο υπήρχε απο τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αλλά και κάτι που πολλές φορές με προστάτεψε απο μεγάλα, πολύ μεγάλα λάθη.

Αν έπρεπε να την περιγράψω, θα περιοζριζόμουν σε δυο λέξεις: Μαγικό χάρισμα!!!!
Ναι είναι μαγική η γυναικεία διαίσθηση, γιατί σε προειδοποιεί, σε ξυπνάει, σου δίνει το χρόνο που χρειάζεσαι να ανδρωθείς, να ετοιμαστείς, για να αντιμετωπίσεις αυτό που θα άκολουθήσει.

Διαίσθηση, είναι εκείνα τα καμπανάκια που αρχίζουν να χτυπούν μέσα μας, όταν κάτι φαινομενικά απλό και αθώο λέγεται ή γίνεται. Είναι τα ίδια ακριβώς καμπανάκια που χτυπούν έντονα και σε ξυπνούν, όταν εντελώς τυχαία περνάει δίπλα σου μια γυναίκα, την οποία ενώ δεν ξέρεις κάν, νιώθεις πως κάπου θα την ξαναδείς...

Διαίσθηση, είναι εκείνη η ικανότητα που κάνει μια γυναίκα να προσέχει όλα αυτά τα μικρά πράγματα που κάνει ο σύντροφος της και που μέχρι τώρα δεν τους έδινε καμία σημασία. Όλα αυτά τα μικρά, που προδίδουν τα ψέμματα που λέει, τις πράξεις που κρύβει, τις σκέψεις που κάνει και θέλει να γίνουν πράξεις.

Ποιά όμως είναι αυτά τα ασήμανατα πράγματα? Τι είναι αυτό που προδίδει τον άντρα και ξυπνά τη διαίσθηση της γυναίκας??

Είναι ο τρόπος που κοιτάει το κινητό του την ώρα που κάποιο μήνυμα έρχεται, η συχνότητα με την οποία κοιτάει αν έχει κάποια κλήση, η ξαφινκή συνήθειά του να βάζει το κινητό στο αθόρυβο ή και να το κλείνει όταν είναι μαζί σου.

Είναι, ο τρόπος που προσπαθεί να αποφύγει να βγεί έξω. Οι ξαφνικές του αδιαθεσίες, η κούραση, η τάση να πηγαίνει σε μέρη απόμακρα και χωρίς κόσμο, για να είστε δήθεν μόνο οι δυό σας.

Είναι που ξαφνικά χάνει το κέφι του, την όρεξη για αγλκαλιές, τη διάθεση για κουβέντα. Ξαφνικά η κούραση που άλλωτε δεν ήταν ποτέ πρόβλημα, τώρα τον κάνει να μην έχει όρεξη για τίποτα απολύτως.

Η γυναικεία διαίσθηση, είναι αυτή που σου ξυπνά όλες τις αισθήσεις, τις ενεργοποιεί, τις συνονίζει για να ανακαλύψεις αυτό που επιμελώς ο άλλος κρύβει. Είναιο αυτή, που σε κάνει να καταλαβαίνεις τη διαφορά στο άγγιγμα, ακόμα και αν η κίνηση είναι ακριβώς η ίδια, τη διαφορά στο τόνο της φωνής, ακόμα και αν τα λόγια είναι τα ίδια.

Κάθε γυναίκα γεννιέται με αυτή τη διαίσθηση. Είναι στη φύση μας να την έχουμε. Είναι η κληρονομιά μας. Το μόνο που αλλάζει, είναι το αν μια γυναίκα αποφασίσει να την εμπιστευτεί ή θα επιλέξει να την αγνοήσει.

Εγώ πάντως, την εμπίστεύομαι τη διαίσθησή μου. Πάντα την εμπιστευόμουνα. Για αυτό και τώρα που αρχίσαν να χτυπάν τα καμπανάκια δυνατά, ξέρω πως το τέλος πλησιάζει.....